Belirsizliğin tavan yaptığı çatısız bir evde dört duvara sıkışıp kalmak, gökyüzündeki sonsuz yıldızın içinde ayın karanlık yüzünde yaşamak. Gidilebilecek o kadar yol, seçilebilecek o kadar seçenek varken olduğun yerde sus pus kalakalmak. Ne yapacağını bilememenin verdiği çaresizliği iliklerine kadar hissetmek. Varlık içinde yok olmak, yokluk içinde varlık karmaşasına girmek. Özetle dopdolu hayatı bomboş yaşamak. O kadar belirsizliğin, bilememenin içinde bilmek istemediğim halde tek bildiğim bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder