Eski bir kitap açıldığında burnuna gelen o tanıdık koku. Okunmuş her sayfasında başka bir anı, yazılmış her cümlesinde başka bir tat. Yaprakları çevirirken geçmişe dokunmanın verdiği o tarifsiz his. Yaşanmışlığın yüzümüzde bıraktığı o mimikler. Kimi zaman bir tebessüm, kimi zaman pişmanlıktan geçmişe dalıp giden gözler, kimi zaman da tecrübenin verdiği o ağır sükunet. İçinde hayatın ta kendisi olan, her okuduğunda yaşanmışlığı iliklerine kadar hissettiren ve artık tozlu raflarda yerini almış “eski” bir kitap. Ancak bu kadar iyi anlatılabilirdin sen.
