Bir ilkbahar akşamı. Sen tam karşımdasın ve gidiyorsun ağır ağır. Tepeler yemyeşil. Sanki bana bir daha geleceğini müjdeliyorlar. Kuşlar uçuyor aramızdan ve sana doğru geliyorlar. Bakamıyorum sana. Gözlerim kızarıyor ardından yaşlar geliyor gözümden. Rüzgar esiyor yavaştan. Üşümeye başlıyorum. Gidişinin soğukluğu bu. Adım gibi biliyorum. Her gidişinde karanlık çöküyor, özlüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder