Akşam serinliği oturuyorum mahallemin bir köşesinde. Gökyüzü lacivert tek tük yıldızlar. Bir ağacın altında, sokak lambasından gelen ışığın dallarda kırılan gölgesindeyim. Birer birer geçiyor yoldan arabalar. Ben sessiz ve hissiz bir şekilde, usulca gelip önümden geçmeni bekliyorum. Karıncalar durmaksızın çalışıyorlar. Sinekler lambanın ışığında dönüp duruyor fütursuzca. Birden bir yıldız kayıyor. Seni diliyorum bütün gökyüzünden. Sen gelmiyorsun. Ne de kötü bir gece. Her şey yerli yerinde olup bitiyor ama sen gelmiyorsun. Anlamını yitiriyor birer birer olan biten ne varsa. Yokluğun bozuyor bütün büyüyü. Ve sen hala gelmiyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder