Seni Sevmem İçin Mucizeler Olmasına Gerek Yok.

Seni sevmem için mucizeler olmasına gerek yok. Elbet bir bahanem olacak seni sevmek için. Gelirken gelişini sevmiştim. Gülerken gülüşünü. Rüzgar esince kokunu sevdim mesela. Gözyaşlarında yağmuru sevdim. Aşkınla yaktın beni. Yanınca cehennemi sevdim. Bugün gittin sen. Olsun ama. Bugün de gidişini severim.

Vefasız Bir Sevgilinin Vedası Oldu Gidişin.

Vefasız bir sevgilinin vedası oldu gidişin. Öylesine yanıyordu ki içim tarifsizdi. Sesini duyamadığım için işitmenin de bir önemi kalmamıştı artık. Başıma yokluğun saplandı birden. Yorgundum. Uyusam her şey geçecek gibiydi. Beraber uyuduğumuz gecelerden sonra sensizliğe yatmıştım. Yanımı yadırgıyordum. Nefesin yoktu nefesimde. Sarılamıyordum sana ve en kötüsü koklayamıyordum da boynundan. Canım acıyordu. Ve sen, gelmiyordun. 

Azar Azar Azalıyorum

Günün en zifirisindeyim. Boğazım düğüm düğüm. Bir düşünüp bin susuyorum. Sustukça yoruluyorum. Sustukça bir düğüm daha yerleşiyor sesime. Git gide kısılıyorum. Ve hayat durmaksızın geçiyor. Geçtikçe zaman, kısıldıkça ses, sustukça söz gidiyor benden. Azar azar azalıyorum.